De Kojees kümmt | Plattdeutsches Gedicht
Lütt viertel Stünn kannt wohl noch duern
hett Modder eben segt.
He kümmt nu glich man got dat Lueern
dat is mi gornich recht.
Ick heff jo grad keen Angst dit Jahr
Angst hebt blots de Görn.
Ick bin man bang dat geiht nich klor
ick krieg den Wind von vörn.
Wenn he dat blots nich marken deiht
min Strümp sind klitschnat.
Bin dreemal öbern Graben neiht
und dor, do knacker dat.
Wenn de Kojees dat blots nich süht
min Büx is achter twei.
Achwat, ick sett mi hin
und denn is dat eenerlei.
Und wenn he in in de Döns rin kiekt:
Na mokt de Jung sik goot?
Und Vadder segt: He hett sik schiekt.
Dann krieg ick jowohl Moot.
Und rappel mien Gebet gan her
as wenn ick obdreiht bün.
Und denn, denn mutt ick an de Dör,
dor mut ick denn man hin.
Und Vadder süht von achter mi
und süht min tweie Büx.
Ne ne Kojees, goh man vörbie,
ick bruk dit Johr noch nix.
Autor unbekannt (leider)
Spruechetante.de: Sprüche, Gedichte, Zitate läuft unter